Η Λήμνος χάρη στην έκταση και το γεωγραφικό της ανάγλυφο ανέπτυξε από τα αρχαία χρόνια την πρωτογενή παραγωγή.
Για το λόγο αυτό, από τη μυθολογία η Λήμνος υπήρξε μια πολυπόθητη νύφη που πολλοί ήθελαν να κατακτήσουν.
Ουσιαστικά η Λήμνος είναι μια μεγάλη πεδιάδα. Αυτό, βοήθησε στην καλλιέργεια ιδιαίτερα των σιτηρών και παράλληλα την ανάπτυξη της κτηνοτροφίας. Το σιτάρι Λήμνου ήταν ξακουστό από την αρχαιότητα, όπως ξακουστό είναι το “Καλαθάκι Λήμνου” από αιγοπρόβειο γάλα και το μελίχλωρο (ή μελίπαστο) τυρί.
Η καλλιέργεια του κρασιού συνδέθηκε με τον θεό Διόνυσο, γιος του οποίου ήταν ο Θόας –πρώτος βασιλιάς της Λήμνου – και από τότε αναπτύχθηκε η αμπελοκαλλιέργεια. Το κόκκινο “Λημνιό” ή “Καλαμπάκι” όπως λέγεται τοπικά και το Μοσχάτο Αλεξανδρείας είναι δύο ποικιλίες κρασιών που παράγονται και πλέον είναι δημοφιλή πέρα από τα όρια του νησιού.
Ακόμη, τα δέντρα που επέλεγαν οι κάτοικοι να καλλιεργήσουν και θα συναντήσει κάποιος, όπως οι αμυγδαλιές και οι συκιές, ήταν και είναι βασικό συστατικό της διατροφής στη Λήμνο, αφού οι καρποί τους μπορούν να διατηρηθούν αποξηραμένοι όλο το χειμώνα.
Διασχίζοντας ο επισκέπτης τη Λήμνο την άνοιξη, που είναι όλα ανθισμένα, θα μεθύσει από τις μυρωδιές της φύσης και ειδικά του θυμαριού, ενώ διάσπαρτες στον κάμπο θα δει τις πολύχρωμες κυψέλες για την παραγωγή του εξαιρετικού αρωματικού μελιού.
Βασικά όσπρια του νησιού είναι ο άφκος (φάβα), τα φασόλια (μαυρομμάτικα και ασπρομμάτικα) καθώς και τα ρεβύθια.
Το καλοκαίρι, διοργανώνεται το Φεστιβάλ Γαστρονομίας και Οίνου “Lemnos Philema” από το Συλλόγο Γαστρονομίας & Οίνου Λήμνου, με πολλούς γνωστούς καλεσμένους. Περισσότερες πληροφορίες μπορείτε να δείτε εδώ: https://www.lemnos-philema.com/
Η πλούσια παραγωγή δημιουργεί μια γαστρονομική “μαγιά” που πλέον εξελίσσεται, συνδυάζεται με σύγχρονα στοιχεία από ανθρώπους που αγαπούν τη Λήμνο και αναδεικνύουν ο,τι αυτή η γη παράγει, κάνοντας τη Λήμνο έναν ξεχωριστό γαστρονομικό προορισμό.